Niebezpieczne zwierzęta

W dodatku do wszystkich niedogodności, na różnych wysokościach trzeba uważać na niebezpieczne zwierzęta. U stóp góry można się natknąć na skorpiony i żmije. Wyżej grasują wilki i dzikie psy, które często atakują ludzi, co zmusza wielu badaczy do noszenia broni.
W wyższych partiach żyją niedźwiedzie, które na ogół odnoszą się do intruzów obojętnie, póki ci nie szukają z nimi zwady albo nie niepokoją ich młodych.Środkowe i górne partie góry zamieszkują również dzikie kozy, które chociaż same w sobie nie są niebezpieczne, w trakcie ucieczki przed ludźmi wywołują lawiny zwietrzałej wulkanicznej skały i popiołu albo śniegu. Góra regularnie upomina się o ludzkie ofiary. Przykładowo, Christopher Tease, młody student z Londynu, w roku 1965 wyruszył na samotną wspinaczkę. Jego rodzice dwa razy wysyłali ekipy ratunkowe, ale ciała nigdy nie odnaleziono. W 1985 roku dwie młode kobiety wyruszyły na podbój góry i słuch po nich zaginął. Następnego roku na górę próbowali wspiąć się, bez zezwolenia, dwaj Norwegowie. Jeden wchodził jedną stroną z przewodnikiem, a drugi drugą, samotnie. Mieli spotkać się na szczycie, ale mężczyzny z przewodnikiem już nigdy nie ujrzano. Samotny alpinista początkowo bał się informować władze o zaginięciu kolegi, ponieważ wspinali się bez zezwolenia. Wstrząśnięty i zasmucony, samotnie wrócił do domu. John Libi, doświadczony alpinista, który osiem razy wyprawiał się na Ararat próbując znaleźć arkę (po raz ostatni w wieku siedemdziesięciu trzech lat), widział śmierć dwóch wspinaczy. Jeden, Belg, spadł z wysokości prawie stu metrów. Sam Libi też raz spadł z urwiska, ale cudownym zrządzeniem losu przeżył.