Potężne zamrożenie

W czasie epoki lodowcowej zamarzło tyle wody, że poziom morza obniżył się o kilkadziesiąt metrów. Lód szelfowy pokrył niektóre wybrzeża oceanów. Lodowe pomosty połączyły wszystkie kontynenty, co umożliwiło migrację. Co więcej, skoro nikt nie bronił nowych terenów, a jedzenie kończyło się, migracja była konieczna.Erupcje wulkaniczne, zlodowacenia, nie dające się przewidzieć zmiany środowiska, zróżnicowane zapasy pożywienia i okresy ciepła mogły przyczynić się do wyjątkowych zmian w świecie zwierząt. Warunki wymusiły na zwierzętach przystosowawcze zmiany: dłuższą i bardziej gęstą sierść, masywniejsze kości, silniejsze szczęki. Typowe dla okresu zlodowaceń ssaki to mamuty, tygrysy szablozębne, gigantyczny naziemny leniwiec, gigantyczny bóbr i gigantyczny kangur. Większość z tych zwierząt ma dzisiaj swoje mniejsze odpowiedniki. Okresy ocieplenia, nagłe uwalnianie wód z jezior lodowcowych i gwałtowne burze przyczyniły się do powstania dzisiaj znajdowanych skamieniałości. W tym czasie wyginęło wiele gatunków zwierząt. Na Syberii i Alasce, nie w skałach, a w zamarzniętej glebie, znajdywane są kości mamutów, a nawet okazy z zachowaną tkanką mięśniową i skórą – choć najczęściej zdekompletowane.