Godne uwagi odkrycie księcia Nouń

Następnym człowiekiem, który miał okazję oglądać arkę, był książę Jan Józef Nouri, którego pełne nazwisko i tytuły, wymienione w jednym ze źródeł, brzmią jak następuje: Jego Pontyfikalna Eminencja, Najbardziej Czcigodny Prałat, Monsignore, Zamoryjczyk Nouri, Jan Józef, Książę Nouri, DD., LL. D., (z Boskiej Opatrzności), Chaldejski Patriarchalny Archidiakon Babilonu i Jerozolimy, Wielki Apostolski Ambasador Malabaru, Indii i Persji. Odkrywca arki Noego i Złotych Gór Księżyca [który wkrótce został wyniesiony jako] Patriarcha Kościoła Chaldejskiego (Nestoriańskiego).Jan Józef zwany był także „Najwyższym Reprezentan- tem-Generałem Świętej Korony Świętego Ortodoksyjnego Patriarchalnego Majestatu” oraz „Największym Bada- czem-Podróżnikiem Świata”, który przebył miliony kilometrów. Inna publikacja z roku 1894 wymienia jego tytuły jak następuje: Wielebny dr Józef Nouri, DD., LL. D., Chaldejski Archidiakon Babilonu i Jerozolimy, Pontyfikalny Delegat Generalny Malabaru i były Wielki Sekretarz Metropolitalnej Archidiecezji Indii i Persji. Książę, który władał dziesięcioma językami, utrzymywał, że wspiął się na Ararat trzy razy (prawdopodobnie bez bagażu wszystkich swoich tytułów i koron) i wreszcie za trzecim razem znalazł arkę. Było to 25 kwietnia 1887 roku, kiedy książę miał dwadzieścia parę lat. Jego relacja popiera sprawozdanie tureckiej komisji rządowej. Relacja księcia Nouri została opublikowana w „Zion’s Watch Tower” 15 sierpnia roku 1894.