Rosyjscy piloci dostrzegają arkę

Również z roku 1916 pochodzi doniesienie rosyjskiego pilota, który rzekomo widział arkę na Araracie podczas testowania silnika samolotu przystosowanego do lotów na dużych wysokościach. Przypadek Władimira Roskowic- kiego został szeroko opisany na łamach magazynu „The New Eden” w roku 1940. Wywołał tysiące pytań, zanim wydawca przyznał, że artykuł w 99 procentach jest fikcyjny. Jednakże trzeba zaznaczyć, że opierał się na fakcie, iż jakiś rosyjski lotnik widział na górze Ararat konstrukcję podobną do łodzi.Gdyby sam Roskowicki był wymysłem, co wiemy o prawdziwym rosyjskim pilocie, który naprawdę widział arkę? Odpowiedzi udziela nam szczegółowy artykuł zawarty w publikacji Białych Rosjan „Rossija”, z dnia 6 października 1945 roku. Rosyjski generał Aleksander Jakub Elszyn i pułkownik Aleksander A. Kur nie tylko potwierdzili słowa rosyjskiegop pilota, ale również dodali, że car wysłał na górę Ararat ekspedycję, której zadaniem było znalezienie drewnianej łodzi. Pułkownik Kur, oficer w armii carskiej, przyjaźnił się z niektórymi członkami ekspedycji powietrznej, która zauważyła arkę na górze Ararat. W 1946 poszukiwacz arki Eryl Cummings otrzymał od pułkownika Kura następujący list: Oto niektóre dane, które powinny dopomóc wam w poszukiwaniach, pochodzące z oficjalnych dokumentów Rosyjskiej Armii Kaukaskiej, 1914-1917, dowodzonej przez generała E.B. Mawłowskiego. W roku 1916 Oddział 3-D Lotnictwa Kaukaskiego pod dowództwem pierwszego lejt- nanta Zabołockiego pełnił służbę w powietrzu w rejonie góry Ararat, jeziora Wan i jeziora Urmia. Ten oddział służył w 4 Korpusie Kaukaskim, a inspektorem lotnictwa był kapitan Kurbatow. Jestem przekonany, że lejtnant Zabołocki jest człowiekiem, którego szukacie, gdyż z pokładu samolotu widział on arkę i rozpoczął dochodzenie. Kapitan Kurbatow był jego zwierzchnikiem. (…) Jak zrozumiałem, odkrycie arki Noego miało miejsce pod koniec 1916 roku, a wyprawa zwiadowcza musiała czekać do lata roku 1917.